Անհատական ուսումնական պլան

Հանրակրթական բոլոր առարկաները և
Օտար լեզու-Անգլերեն
Սովորողի ընտրություն -Պատմություն
Ակումբային գործունեության-Tvmskh
Լրացուցիչ կրթության-Պատմության

White lions

The white lion is a rare color mutation of the Kruger subspecies of African lion (Panthera leo krugeri) found in some wildlife reserves in South Africa and in zoos around the world. White lions are not a separate subspecies and are thought to be indigenous to the Timbavati region of South Africa for centuries, although the earliest recorded sighting in this region was in 1938. Regarded as divine by locals,[1] white lions first came to public attention in the 1970s in Chris McBride's book The White Lions of Timbavati. Up until 2009, when the first pride of white lions was reintroduced to the wild, it was widely believed that the white lion could not survive in the wild. It is for this reason that a large part of the population of white lions now reside in zoos.White lions are not albinos. Their white colour is caused by a recessive trait derived from a less-severe mutation in the same gene that causes albinism, distinct from the gene responsible for white tigers. They vary from blonde to near-white. This coloration does not appear to disadvantage their survival. The white lions of the Global White Lion Protection Trust (GWLPT) have been reintroduced into their natural habitat and have been hunting and breeding successfully without human intervention for a significant amount of time.

Ղազարոս Աղայան առաջադրանք 3

Ղազարոս Աղայանը եղել է մեծ մանկավարժ.Նա իր ամբողջ կյանքը նվիրել է երեխաներին ,նրանց զարգացմանը գրել է նրանց համար բազուն հեքիաթներ,բանաստեղծություններ.Նա գրելը համարում էր սրբազան գործ .Նրա շրջապատում բոլորը հավանություն են տվել նրա գործին սակայն նա իր հանդեպ քննադատությունը համարել է ամենա անկեղծ խոսքը.Մենք նրան հիշում ենք նրա ծնվելուց 170 տարի անց դա վկայում է իր մեծ գործի մասին.Նա գրել է դասագրքեր որոնք 40 տարի օգտագործվել են և շատերի կարծիքոմ մինչեվ հիմա էլ կարելի էր օգտագործել.Մեր այսօրվա մանկավարժական հիմքերը պատկանում են նրան

Եղիշե Չարենց նախագիծ

1-տեսանյութում հնչում է Տաղ անձնական բանաստեղծությունը
2-Բանաստեղծության մեջ Չարենցը պատմում է որ նա թողել է իր ծննդավայրը կարսը և իր սիրած աղջկան Կարինե Քոթանճյանին անգամ չասած մնաս բարով անց է կենում օտար քաղաքների ճանապարհով.Իր շուրջը անծանոթ մարդիք են ու աղմկում է աշխարհը.Առանց Կարսի ու Կարինե Քոթանճյանի նրա կյանքը գորշ է ու տաղտկալի ու չգիտի թե ում համար երգի իր երգը.Նաև մարդկանց հաղորդում է որ եթե տեսնեն Կարինե Քոթանճյանին մնաս բարով մաղթեն.

Կարս (նաև՝ Ղարս), քաղաք Թուրքիայի Հանրապետության արևելյան մասում՝ պատմական Արևմտյան Հայաստանում, Կարսի նահանգիմայրաքաղաքն է։

Կարսը, ինչպես և Հայաստանի միջնադարյան շատ քաղաքներ, սկզբում բերդ է եղել, և հայ պատմիչներն այն հենց այդպես էլ ներկայացնում են՝ «Բերդ Կարուց»։ 9 - 13-րդ դարերում բերդի շուրջն էլ ծավալվել է քաղաքը, իսկ այն վերածվել է միջնաբերդի։ Հետագայում՝ պարսկա–թուրքական տիրապետության մռայլ ժամանակներում, Կարսի հայկական բերդը, որը գտնվում է քաղաքի արևելյան մասում, շարքից դուրս է եկել։ Սակայն թուրքերը, հաշվի առնելով Կարսի սահմանամերձ լինելը, այն պարբերաբար ամրացրել են պաշտպանական նոր կառույցներով։ Ամրակայվող աշխատանքները շարունակվել են այն աստիճանի, որ Կարսը, որպես ամրություն, 19-րդ դարի կեսերին համարվում էր աշխարհում հռչակ ունեցող բերդ։

Կարսի Սուրբ Առաքելոց եկեղեցի, հայկական եկեղեցի էր պատմական Այրարատ նահանգում՝ Կարս քաղաքում։ Ներկայումս գործում է որպես մզկիթ։ Սուրբ Առաքելոց եկեղեցին կառուցվել է Կարսում՝ 940-ական թվականներին, Աբաս Բագրատունու օրոք։ 1579 թվականին օսմանյան թուրքերը եկեղեցին վերածում են մզկիթի իսկ, այնուհետև, երբ Կարսը գտնվում էր Ռուսաստանի վերահսկողության տակ, եկեղեցին վերածվում է ռուս ուղղափառի։. Այնուհետև, 1917 թվականին, երբ Կարսը կրկին անցնում է թուրքերի տիրապետության տակ, Սուրբ Առաքելոց եկեղեցին հերթական անգամ վերածվում է մզկիթի։ 1918-ին՝ Հայաստանի առաջին հանրապետության հռչակման ժամանակ, տաճարը գործում էր որպես հայկական եկեղեցի: Այնուհետև 1920 թվականին, Սուրբ Առաքելոց եկեղեցին կրկին փոխարկվում և վերածվում է մզկիթի։

Ո՞վ էր Կարինե Քոթանջյանը: Կարինեն ու Չարենցը ծանոթացել էին Կարսում: Հետո Կարինեին հարազատները տեղափոխել էին Թիֆլիս՝ պատերազմի թոհ ու բոհից հեռու, առավել ևս, որ Կարինեն ընկերուհիների հետ ցանկանում էր մեկնել ռազմաճակատ:

Բայց Կարինեն չէր կարող հայրենիքից հեռու լինել: Ու այն ժամանակ, երբ ուրիշները փախչում էին հայրենիքից, Կարինեն՝ անսալով Թումանյանի կոչին՝ օգնել որբերին և գաղթականներին, 1915թ-ին Թիֆլիսից գալիս է Էջմիածին՝ գթության քույր աշխատելու համար: Կարճ ժամանակ անց, սակայն, նա ծանր հիվանդանում է: Հարազատների ջանքերով Կարինեին տեղափոխում են Մոսկվա՝ բուժվելու:

1916թ-ի գարնանը Կարինեն կարճ ժամանակով գալիս է Կարս, ուր և դարձյալ հանդիպում է Չարենցին: Նա Չարենցին համոզում է մեկնել Մոսկվա և ուսանել Շանյավսկու ժողովրդական համալսարանում:

1916թ-ի սեպտեմբերին Չարենցը մոր օգնությամբ համոզում է հորը՝ ֆինանսավորել իր Մոսկվա ուղևորությունը: Մոսկվայում Չարենցն ու Կարինեն ապրում են բուռն կյանքով: Չարենցը գրում է «Վահագն», «Աթիլլա» պոեմները և «Ծիածան» ժողովածուն (որը և հրատարակում է Մոսկվայում):

1917թ-ի մարտին Չարենցը որոշում է վերադառնալ հայրենիք և Կարինեին՝ ի նշան բաժանումի, նվիրում «Հեռացումի խոսքերը»:

3-«Էմալե պրոֆիլը Ձեր» շարքը նվիրել է իր սիրեցյալին Արմենուհի Տիգրանյանին որը բանաստեղծուհի էր

4-Տեսադարանից դիտեցի Ես Հայ Եմ անվանմամբ տեսանյութը այն շատ հետաքրքիր էր անկեղծ ասած թերություններ չկաին

6-Բաժինների պակաս այնքան էլ չի զգացվում քանի որ այն բավականին հագեցած էր բայց կարելի էր հետաքրքիր տեղեկություններ ավելացնել.Կոնկրետ առաջարկ չունեմ

7-Բանաստեղծություններից կարդացի Տաղ անձնականը,Մեր Լեզուն,Խելահեղ աչքերով, Լուսամփոփի պես աղջիկ,Էլի Գարուն Կգա

երգադարանից լսեցի Տաղ անձնական,Լուսամփոփի պես աղջիկ,Ես իմ անուշ Հայաստանի,Էլի Գարուն Կգա

ֆիլմադարանից նայեցի Ես Հայ եմ տեսանյութը

Սովորեցի անգիր Տաղ Անձնական բանաստեղծությունը

Չարենցի մասին կարդացի կենսագրությունը և իր ածականի Չարենցի առաջացման մի քանի պատճառ

8-Աշխատանքի գնահատում ես ինձ կգնահատեմ 6 կամ 7 որովհետեվ չեմ կատարել 1 կետ չեմ ձայնագրվել և այդքան էլ տարբերվող աշխատանք չեմ կատարել

 

Տնային Աշխատանք

Կարս (նաև՝ Ղարս), քաղաք Թուրքիայի Հանրապետության արևելյան մասում՝ պատմական Արևմտյան Հայաստանում, Կարսի նահանգիմայրաքաղաքն է։

Կարսը, ինչպես և Հայաստանի միջնադարյան շատ քաղաքներ, սկզբում բերդ է եղել, և հայ պատմիչներն այն հենց այդպես էլ ներկայացնում են՝ «Բերդ Կարուց»։ 9 - 13-րդ դարերում բերդի շուրջն էլ ծավալվել է քաղաքը, իսկ այն վերածվել է միջնաբերդի։ Հետագայում՝ պարսկա–թուրքական տիրապետության մռայլ ժամանակներում, Կարսի հայկական բերդը, որը գտնվում է քաղաքի արևելյան մասում, շարքից դուրս է եկել։ Սակայն թուրքերը, հաշվի առնելով Կարսի սահմանամերձ լինելը, այն պարբերաբար ամրացրել են պաշտպանական նոր կառույցներով։ Ամրակայվող աշխատանքները շարունակվել են այն աստիճանի, որ Կարսը, որպես ամրություն, 19-րդ դարի կեսերին համարվում էր աշխարհում հռչակ ունեցող բերդ։

Կարսի Սուրբ Առաքելոց եկեղեցի, հայկական եկեղեցի էր պատմական Այրարատ նահանգում՝ Կարս քաղաքում։ Ներկայումս գործում է որպես մզկիթ։ Սուրբ Առաքելոց եկեղեցին կառուցվել է Կարսում՝ 940-ական թվականներին, Աբաս Բագրատունու օրոք։ 1579 թվականին օսմանյան թուրքերը եկեղեցին վերածում են մզկիթի իսկ, այնուհետև, երբ Կարսը գտնվում էր Ռուսաստանի վերահսկողության տակ, եկեղեցին վերածվում է ռուս ուղղափառի։. Այնուհետև, 1917 թվականին, երբ Կարսը կրկին անցնում է թուրքերի տիրապետության տակ, Սուրբ Առաքելոց եկեղեցին հերթական անգամ վերածվում է մզկիթի։ 1918-ին՝ Հայաստանի առաջին հանրապետության հռչակման ժամանակ, տաճարը գործում էր որպես հայկական եկեղեցի: Այնուհետև 1920 թվականին, Սուրբ Առաքելոց եկեղեցին կրկին փոխարկվում և վերածվում է մզկիթի։